Toen ik in 2015 mijn bedrijf ‘Ruggesteun voor Ondernemers’ startte, zocht ik op internet naar informatie over rugklachten en stuitte op het werk van Robert F. Feddes. In zijn eBoeken vond ik oefeningen en informatie die ik heel goed kon gebruiken voor mijn eBoek. Bij het werk met chronisch zieke cliënten die ik bij tijd en wijle optil en bij het sjouwen van dozen komen de tips die ik in mijn eBoek geef over hoe de rug correct te gebruiken niet alleen voor mijn klanten maar ook voor mezelf goed van pas.

Een half jaar geleden ging ik door mijn rug. De oefeningen die ik vaak aan cliënten gaf, kon ik nu op mezelf toepassen. Ik wist vrijwel direct dat het mijn SI-gewricht was dat uit de kom was gegaan. Ik deed om de paar uur de oefeningen om het SI-gewricht weer recht te zetten en merkte direct verlichting en het herstel verliep spoedig.

Robbert F. Feddes deed intensief literatuur onderzoek en vond wetenschappelijk bewijs dat 98% van de lage rugklachten te maken had met het SI-gewricht. Schokkend om te lezen is dat in de medische protocollen niet meer naar het SI-gewricht gekeken wordt.  De diagnose ‘idiopatische rugpijn’ en ‘aspecifieke lage rugpijn’ werd in het leven geroepen omdat de oorzaak van de klachten onbekend was.

In het begin van de 20e eeuw was het SI-syndroom de meest gesteld diagnose bij lage rugklachten. Je zou kunnen zeggen dat het het tijdperk van het SI-gewricht was.  Dat veranderde in 1934 naar aanleiding van een wetenschappelijk artikel over hernia dat een toename aan operatieve ingrepen veroorzaakte. In de jaren hierna werd de rol van het opereren groter en je zou dit het tijdperk van de tussenwervelschijf kunnen noemen. In 1982 besluiten chirurgen dat ze slechts bij minder dan 15% van de mensen met lage rugklachten een duidelijke oorzaak konden vinden. Voor die andere 85% moest een nieuwe ‘diagnose’ gemaakt worden: a-specifieke rugpijn.

SI staat voor Sacro-Iliacaal. Het gewricht zit tussen het sacrum (heiligbeen)  en de 2 ilia (darmbeenderen). De twee darmbeenderen vormen samen met het heiligbeen de bekkenring. De twee darmbeenderen komen aan de voorkant samen bij het schaambeen, dat  feitelijk geen apart bot is. Aan de achterkant zijn de ilia verbonden aan het sacrum middels het SI-gewricht, wat in feite 2 gewrichten zijn.

Het SI-gewricht zorgt ervoor dat we kunnen lopen. Om stabiel te kunnen staan op één been gaat één kant van het gewricht op slot en het andere gaat open. De loopbeweging die zo normaal voor ons is, is eigenlijk heel complex. Het SI-gewricht is een fantastisch mechanisme dat maakt dat we gewicht kunnen verplaatsten van het ene been naar het andere. Omdat het SI-gewricht nauwelijks beweegt is men gaan denken dat het niet beweegt maar dit gewricht kan wel degelijk uit de kom geraken.  Het gewricht kan zowel links of rechts uit de kom geraken of aan beide kanten tegelijk. Het kan scheefstand veroorzaken, maar dat hoeft niet. Het veroorzaakt een licht zeurende pijn tot heel heftige en stekende pijn.

Er zijn een aantal eenvoudige oefeningen die ervoor zorgen dat het SI-gewricht weer op zijn plaats komt.  Het is nodig om deze oefeningen regelmatig te herhalen, liefst om de 2 uur bij acute klachten. Daarnaast zijn er ondersteunende oefeningen om het bekken en onderrug te versterken. In onderstaande video laat ik zien hoe de corrigerende zelf-tractie oefening gaat.

En nu ben ik benieuwd of jij op dit moment lage rugpijn hebt of in het verleden hebt gehad? Wat is het dat jou het beste helpt of heeft geholpen? Wil  je het delen in het commentaarveld hieronder?