Ik zit in quarantaine. Vrijwillig. Niet vanwege corona, maar om mezelf een 10 daagse meditatie ervaring te geven.
Een paar maanden geleden heb ik me opgegeven voor de vipassana 10 daagse meditatietraining in De Glind, bij Barneveld. De cursus gaat echter niet door vanwege corona. Ik besluit de zelfcursus te doen in mijn eigen praktijkruimte. Tien dagen tien uur per dag mediteren.
Het is een bijzondere ervaring, inmiddels al weer een maand geleden.
Ik ben nieuwsgierig naar wat ik tegen kom tijdens deze 10 dagen. Het is niet zo eenvoudig om de aandacht bij de ademhaling te houden. Steeds weer die gedachten die het overnemen. Van herinneringen van recent of lang geleden tot aan goede ideén over de nabije of verre toekomst. Ik voel een verlangen om mijn ramen te zemen en de muren te schilderen. Tijdens de korte pauzes heb ik veel plezier om dit werkelijk te doen. Wat heerlijk voelt het om mijn praktijkruimte schoon te maken en op te knappen. Het is een welkome afwisseling met het zitten.
Ik heb ooit eens gedacht: ik hoef er alleen maar te zijn! Ja, inderdaad, ik geloof dat dat mijn grootste opdracht voor het leven is. Er gewoon maar te zijn. Nou, je kan dat ‘gewoon maar’ beter weglaten, want zó eenvoudig is dat niet. Het vluchten uit het hier-en-nu is eerder regel dan uitzondering.
Elke keer opnieuw nodig ik mezelf liefdevol uit in het hier-en-nu. Het gaat om het temmen van de geest, die als een wild dier alle kanten op springt, zo zegt Goenka tijdens een lezing. Goenka is de man die deze cursus ontwikkeld heeft.
Ik zie mijn hondje voor me waarmee ik als kind ging wandelen. Achter de boerderij in de weilanden. Elke keer als het hondje een konijn zag of rook was hij verdwenen. Om na een tijdje weer terug te komen. Net zo als mijn geest zich gedraagt.
Een heel enkel moment ben ik helemaal totaal aanwezig. Ik kom in een ‘free flow’ waarin mijn lichaam heel licht, gevoelig en aanwezig is. Op zo’n moment voel ik me vrij van verlangen en afkeer. Helemaal in het hier-en-nu. Geen mind. Geen gedachten. Het zijn heel zeldzame momenten. Het zijn deze momenten, hoe kort of hoe zeldzaam ze ook zijn, die het allemaal de moeite waard maken.
Ik neem me voor de vipassana meditatie één keer per jaar te doen. Mijn voorkeur gaat uit om het in de groep te doen, maar als dat om welke reden dan ook niet mogelijk is, is de zelfcursus een heel goed alternatief. Wil je er meer over weten dan vind je hier meer info: https://www.dhamma.org/nl/index
En nu ben ik benieuwd of jij wel eens mediteert en hoe je dat ervaart. Wil je erover vertellen in het commentaarveld hieronder?
